作曲 : Stamatis Spanoudakis
Θά 'ρθεις σαν αστραπή (Thá 'rthis san astrapí)
θά' χει η χώρα γιορτή (thá' khi i khóra yiortí)
θάλασσα γη και ουρανός (thálasa yi ke uranós)
στο δικό σου φως. (sto dhikó su fos.)
Θα ντυθώ στα λευκά (Tha dithó sta lefká)
να σ' αγγίξω ξανά (na s' angíxo xaná)
φως εσύ και καρδιά μου εγώ (fos esí ke kardhiá mu eghó)
πόσο σ' αγαπώ. (póso s' aghapó.)
Βασιλεύς Βασιλέων, Βασιλεί Βοήθει, (Vasilefs Vasiléon, Vasilí Voḯthi,)
έλεος, έλεος Επουράνιε Θεέ (éleos, éleos Epuránie Theé)
Κωνσταντίν Δραγάτσης Παλαιολόγ, (Konstandín Dhraghátsis Paleológh,)
έλεω Θεού Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων. (éleo Theú Aftokrátor ton Romeon.)
Στην πύλη του αγίου Ρωμανού, (Stin píli tu ayíu Romanú,)
καβαλικά την φάρα του την ασπροποδαράτην, (kavaliká tin fára tu tin aspropodharátin,)
Τέσσερα Βήτα, έλεος, έλεος, Μαρμαράς, (Tésera Víta, éleos, éleos, Marmarás, )
Βόσπορος και Μαύρη Τρίτη (Vósporos ke Mav́ri Tríti)
Φρίξον ήλιε, στέναξον γη, (Fríxon ílie, sténaxon yi,)
Εάλω ή πόλη, Εάλω η πόλη (Eálo í póli, Eálo i póli)
Βασιλεύουσα, πύλη χρυσή (Vasilev́usa, píli khrisí)
κι ο πορφυρογέννητος στην κόκκινη μηλιά. (ki o porfiroyénitos stin kókini miliá.)
Η πόλη ήταν το σπαθί, η πόλη το κοντάρι, (I póli ítan to spathí, i póli to kondári,)
η πόλη ήταν το κλειδί της Ρωμανίας όλης (i póli ítan to klidhí tis Romanías ólis)
Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις, (Sópase Kirá Dhéspina ke min polidhakrízis,)
πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά Σου θά ναι. (páli me khrónia me keroús, páli dhiká Su thá ne.)
Στην πύλη του Ρωμανού (Stin píli tu Romanú)
έφυγες για αλλού (éfiyes yia alú)
κι άγγελος θα σε φέρει εδώ (ki ángelos tha se féri edhó)
στον σωστό καιρό. (ston sostó keró.)
Μες την Άγια Σοφιά (Mes tin Áyia Sofiá)
θα βρεθούμε ξανά (tha vrethúme xaná)
λειτουργία μελλοντική (liturgía melondikí)
οι Έλληνες μαζί (i Élines mazí)
Βασιλεύς Βασιλέων, Βασιλεί Βοήθει, (Vasilefs Vasiléon, Vasilí Voḯthi,)
έλεος, έλεος Επουράνιε Θεέ (éleos, éleos Epuránie Theé)
Κωνσταντίν Δραγάτσης Παλαιολόγ, (Konstandín Dhraghátsis Paleológh,)
έλεω Θεού Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων. (éleo Theú Aftokrátor ton Romeon.)
Στην πύλη του αγίου Ρωμανού, (Stin píli tu ayíu Romanú,)
καβαλικά την φάρα του την ασπροποδαράτην, (kavaliká tin fára tu tin aspropodharátin,)
Τέσσερα Βήτα, έλεος, έλεος, Μαρμαράς, (Tésera Víta, éleos, éleos, Marmarás, )
Βόσπορος και Μαύρη Τρίτη (Vósporos ke Mav́ri Tríti)
Φρίξον ήλιε, στέναξον γη, (Fríxon ílie, sténaxon yi,)
Εάλω ή πόλη, Εάλω η πόλη (Eálo í póli, Eálo i póli)
Βασιλεύουσα, πύλη χρυσή (Vasilev́usa, píli khrisí)
κι ο πορφυρογέννητος στην κόκκινη μηλιά. (ki o porfiroyénitos stin kókini miliá.)
Η πόλη ήταν το σπαθί, η πόλη το κοντάρι, (I póli ítan to spathí, i póli to kondári,)
η πόλη ήταν το κλειδί της Ρωμανίας όλης (i póli ítan to klidhí tis Romanías ólis)
Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις, (Sópase Kirá Dhéspina ke min polidhakrízis,)
πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά Σου θά ναι. (páli me khrónia me keroús, páli dhiká Su thá ne.)
Θά 'ρθεις σαν αστραπή (Thá 'rthis san astrapí)
θά' χει η χώρα γιορτή (thá' khi i khóra yiortí)
θάλασσα γη και ουρανός (thálasa yi ke uranós)
στο δικό σου φως. (sto dhikó su fos.)
Μες την Άγια Σοφιά (Mes tin Áyia Sofiá)
θα βρεθούμε ξανά (tha vrethúme xaná)
λειτουργία μελλοντική (liturgía melondikí)
οι Έλληνες μαζί (i Élines mazí)
Κωνσταντίνος Δραγάτσης Παλαιολόγος (Konstandínos Dhraghátsis Paleológos)