montibus armēnicīs conflōrent beātē.
sōl lūcibus aureīs eō nitet
hostēs tunduntur ut fugiant modō ventī,
fātum ita est ,ō māter misera,
sanguen nostrum pātriae cārae dōnēmus,
montibus armēnicīs prōdīre dēsinō ,
virtūtēs virōrum carmine scrībō,
puerī orbī, venīte ad meum pectus
fātum ita est ,ō māter misera,
sanguen nostrum pātriae cārae dōnēmus,
stirps rōmulī sum; sacrō libenter
sentēs mihī culcita’st humusque torus
sī quis fugiat bellī,foedandus sit deīs,
fātum ita est ,ō māter misera,
sanguen nostrum pātriae cārae dōnēmus,
montibus armēnicīs sunt arma parāta
rōmānum vexillum nōbiscum praeest
triumphō decōrō hostīs suffōcam
fātum ita est ,ō māter misera,
sanguen nostrum pātriae cārae dōnēmus,