เสน่หา (迷恋)-Faye
อย่าเพิ่งกลับจะได้ไหม
กอดอีกหน่อยจะได้ไหม
ยังไม่อยากให้เธอไป
ไม่รู้เป็นไรเหมือนกัน
อยากหยุดเวลาเอาไว้
หยุดมันไว้แค่นั้น
แต่ก็คงได้แค่ฝัน
สุดท้ายต้องยอมให้เธอไป
อาจเป็นเพราะฉันหลงรักเธอ
เธอทำให้ใจละเมอ
เหมือนใจจะหลุดจะลอย
พูดจริงๆไม่ได้ประดิดประดอย
กลิ่นหอมๆที่เย้ายวนใจ มันติดตรึงเข้าไปถึงทรวงใน
ร่างกายเธอที่หอบระรวย
ทำหัวใจพี่แทบระทวย
อยากกระซิบเธอว่ารักตลอด
คนอะไรช่างน่าฟัดน่ากอด
ไม่อยากให้เธอไปไหน
คงต้องทำให้ยืนไมไหว
เธอรู้ไหมมันเหมือนต้องมนต์
โดนคุณไสยหรือว่าเธอเล่นกล
เพียงแค่คิดว่าเธอห่างหาย
เจ็บหัวใจจนแทบจะตาย
จริงๆฉันก็รู้ดี
ว่าอยู่แบบนี้ไม่ได้นาน
แต่ขอที่
ยิ่งใกล้เธอยิ่งต้องการ
อย่าเพิ่งกลับจะได้ไหม
กอดอีกหน่อยจะได้ไหม
ยังไม่อยากให้เธอไป
ไม่รู้เป็นไรเหมือนกัน
อยากหยุดเวลาเอาไว้
หยุดมันไว้แค่นั้น
แต่ก็คงได้แค่ฝัน
สุดท้ายต้องยอมให้เธอไป
อาจเป็นเพราะว่ากลัวหัวใจ
ยิ่งห่างกันนานเท่าไร
ถ้ามันนั้นแปรเปลี่ยนไป
ช่วยบอกกันก่อนได้ไหม
สำหรับฉันฉันนั้นคิดจริงจัง
เอ่ยสักนิดว่าเธอก็คิดเหมือนกัน
ถ้ามันไม่มากเกินไป
เธอช่วยตอบมาหน่อยได้ไหม
จริงๆฉันก็รู้ดี
ว่าอยู่แบบนี้ไม่ได้นาน
แต่ขอที่
ยิ่งใกล้เธอยิ่งต้องการ
อย่าเพิ่งกลับจะได้ไหม
กอดอีกหน่อยจะได้ไหม
ยังไม่อยากให้เธอไป
ไม่รู้เป็นไรเหมือนกัน
อยากหยุดเวลาเอาไว้
หยุดมันไว้แค่นั้น
แต่ก็คงได้แค่ฝัน
สุดท้ายต้องยอมให้เธอไป
อย่าเพิ่งกลับจะได้ไหม
กอดอีกหน่อยจะได้ไหม
ยังไม่อยากให้เธอไป
ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน
ถ้าคืนไหนไม่มีเธอคงเหว่ว้า
กอดเอาไว้ด้วยใจเสน่หา
คงคิดถึงทุกคราวที่หลับตา
สัญญาได้ไหมจะกลับมา
ถ้าคืนไหนไม่มีเธอคงเหว่ว้า
กอดเอาไว้ด้วยใจเสน่หา
คงคิดถึงทุกคราวที่หลับตา
สัญญาได้ไหมจะกลับมา
สัญญาได้ไหมเธอ