作词 : เผ่าพันธุ์ อมตะ
作曲 : สุวัธชัย สุทธิรัตน์
มันคงไม่มีประโยชน์ ที่จะดึงดันต่อไป
อ้อนวอนให้ฉัน อภัยและเป็นเหมือนเก่า
การทนทุกข์ทรมาน อยู่ในวันคืนยืดยาว
ที่สุดก็เป็น บทเรียนให้จำฝังใจ
หยุดเถอะเธอ สัญญาลมลมอย่างเดิมนั้น
ขอให้เธอฟัง จะพูดเป็นครั้งสุดท้าย
ถ้าฉันเป็นเธอจะพอแค่นี้ ยิ่งยื้อยิ่งมีแต่เปลืองเวลา
เพราะไม่มีวัน และไม่มีทาง ที่เราจะเป็นดังเดิม
ช่วยนึกนึกดูถ้าเธอเป็นฉัน ผ่านพ้นคืนวันมืดมนมาแล้ว
แล้วเธอจะยอม ย้อนเดินทางเดิม
กลับไปยอมทน ยอมโง่งมอีกหรือไง
ความจริงที่เธอควรฟัง และควรทำความเข้าใจ
ถ้าเธอยังคิด ว่าฉันยังเป็นเหมือนเก่า
คนเดิมที่โดนกระทำ และยอมทนทุกเรื่องราว
ได้ตายไปแล้ว อย่ามัวแต่มองหาเลย
หยุดเถอะเธอ สัญญาลมลมอย่างเดิมนั้น
ขอให้เธอฟัง จะพูดเป็นครั้งสุดท้าย
ถ้าฉันเป็นเธอจะพอแค่นี้ ยิ่งยื้อยิ่งมีแต่เปลืองเวลา
เพราะไม่มีวัน และไม่มีทาง ที่เราจะเป็นดังเดิม
ช่วยนึกนึกดูถ้าเธอเป็นฉัน ผ่านพ้นคืนวันมืดมนมาแล้ว
แล้วเธอจะยอม ย้อนเดินทางเดิม
กลับไปยอมทน ยอมโง่งมอีกหรือไง
ถ้าฉันเป็นเธอจะพอแค่นี้ ยิ่งยื้อยิ่งมีแต่เปลืองเวลา
เพราะไม่มีวัน และไม่มีทาง ที่เราจะเป็นดังเดิม
นึกดูถ้าเธอเป็นฉัน ผ่านพ้นคืนวันมืดมนมาแล้ว
แล้วเธอจะยอม ย้อนเดินทางเดิม
กลับไปยอมทน ยอมโง่งมอีกหรือไง
พอเถอะ พอแค่นี้ พอเถอะ เปลืองเวลา
นานานานานา นานานานานา
กลับไปยอมทน ยอมโง่งมอีกหรือไง