作词 : Yolwas-Arkin
作曲 : Yolwas-Arkin
ئۇچاڭدا مەكتەپ فورمىسى
سەن چوڭ بولدۇڭ گۈلدەك بەئەينى
سېنىڭ سەبىى سۆزلىرىڭ
تەبىئىي كۈلگىنىڭدىنمۇ ھەيۋەت چىقاتتى
مەكتەپتىن چىقتىڭ ئۆي يىراق
گۈل چاچاتتى خۇشپۇراق
بۈگۈنكى شەپەق شۇنچە ناتونۇش
ھوزۇرلانغىڭ كەلدى ئورتاق
ئەمما يېنىڭدا ھېچكىم يوق
ماڭدىڭ يالغان كۆڭلۈڭ توق
سېنى قوغلاشقان يىگىت شوخ
قالدۇرغۇڭ يوقتى يۈرەككە تاتۇق
بەلكىم ئۇ تاتۇق ساڭا مىسلىسىز تارتۇق
قىپ قويامسەن تاش يۈرەك
ئۇنى ئاشىقسىز مەشۇق
ئۆزەڭنى بەزلىدىڭ باشقىچە
ئۇنى توختىماي ئەسلىدىڭ
كەلدى ئەمدى پۇرسەت
ھە ئىككىلەنمىدىڭ رەت قىلمىدىڭ
كەچ شۇنچە تىمتاس
ھەمراھ سىلەرگە ئاي يۇلتۇز
تەس باھانە بولۇشى
كۆرۈشۈشكە زېمىستان ياكى تومۇز
توزىدى توزىدى ئەتىرگۈل
ئەمدى كەلمەسكە كەتتى
سەن بىلەن ئۆتكەن بەختلىك كۈن
قالدىڭ قەھرىتاندا ئۈستى بېشىڭ ئاق قاردا
دەردىڭگەداۋا بارمۇ دەپ يىغلايتتىڭ تەڭرىگە
كۈنلەر ئۆتتى شۇنچە خوش بولۇش ئىلكىدە
ئازاب دەرت يىراقتەك
ھەربىر مىنۇتنى ئېسىڭدە تۇتقۇڭ بار
خۇددى ئۇ چىراغتەك
يورۇتتى ھەر بىر تۈنۈڭنى
خۇشاللىققا چۆمدۈردى كۈنۈڭنى
توي قىلغۇڭ با ئۇنىڭ بىلەنلا
كۈندە خىيال قىلىپ كەلگۈسنى
ئاپاق توي كۆينەك ئۇچاڭدا
ئۈزۈك نامسىز بارماقتا
كىچىك ئوغلۇڭ قۇچاقتا
ياكى چوڭى ھېرىسمەن پىكاپقا
قولىدا ھاسا، يۈزىدە قورۇق
كۆزنى يۇمۇپ ئاچقۇچە
كەلگۈسىگە بولغان ئارزۇ
خىياللىرىڭ ئۆزگىچە
يۈرىكىڭنىڭ خوش تارىنى چەككەن ئۇ
ئويلاپ دەيسەن ئايرىلسام چىدا مەنمۇ
كۆپ ئەلەم بەلكىم ئالدىڭدا يۇلتۇزدەك
ئەلەملەرنى يەڭگىدەك ئىشەنچىڭ بارمۇ
ئەلۋەتتە ھەممە ئىش ئويلىغاندەك بولماس
بۇ دۇنيادا چېچىلماس ئۇنچىمۇ بولماس
ئۈزۈلمەس رىشتە مەۋجۈت دەپ ئويلىما
پەقەت ئۈزۈلىدىغان ۋاقتى ئوخشىماس
توزىدى توزىدى ئەتىرگۈل
ئەمدى كەلمەسكە كەتتى
سەن بىلەن ئۆتكەن بەختلىك كۈن
قالدىڭ قەھرىتاندا ئۈستى بېشىڭ ئاق قاردا
دەردىڭگە داۋا بارمۇ دەپ يىغلايتتىڭ تەڭرىگە
كەلدى بىلدىڭمۇ نازۇك قىز مۇھەببىتىڭگە قارا بوران
ئەمدى باھار ئىللىق شامىلى
بىلىنىشى مۇمكىن سوغۇق شىۋىرغان
سەن ئىشەنگەن شۇ يىگىت ئەكىلىتىپ يۈرىدۇ باشقىنى
ساڭا ئەمدى قىلغان سۆزلەر ياتقا قىپ بولۇپ ئاشقىنى
كۆرۈنمىدى كۆزىگە يېنىغا داۋان ئاتلاپ بارغىنىڭ
ھېس قىلدىڭمۇ ئەمدىلىكتە تاشلىقىنى باغرىنىڭ
ياشلار قۇرۇپ بولدى، بولدى ۋاز كېچىمەن دېمە
مۇھەببەتتىن قېچىپ ئەمدى بىلىنمىدى ھارغىنىڭ
ئەرزىمەيدۇ ياشلارغا دەيتىڭ ئەمما نەتىجىسىچۇ
توزىتىۋەتتى كۆزۈڭگە قاراپ ئەمدى ئېچىلغان گۈلنىمۇ
مەكتەپتىن چىقتىڭ ئۆي يىراق ھېچكىمگە ئاچمايسەن قۇچاق
ئەمدى مەڭگۈ ئۇنتۇمىغىن بۇ ساڭا ئەڭ ئاچچىق ساۋاق
توزىدى توزىدى ئەتىرگۈل
ئەمدى كەلمەسكە كەتتى
سەن بىلەن ئۆتكەن بەختلىك كۈن
قالدىڭ قەھرىتاندا ئۈستى بېشىڭ ئاق قاردا
دەردىڭگە داۋا بارمۇ دەپ يىغلايتتىڭ تەڭرىگە