ส่ายเอว - Saturday Seiko
Written by:นุสรี เลาหวงศ์เพียรพุฒิ/สุทัศน์ Saturday Seiko/Saturday Seiko
เจอะผู้คนมากมาย
ต่างเคลื่อนไหว
โดดกระจาย
ท่ามกลางคนเป็นร้อย
มีแต่ฉันผู้เดียวยังเศร้าหงอย
หมองหม่น
เจอะกลุ่มคน
ดั่งดาวอยู่บนฟ้า
ต่างศรัทธาบทเพลง
ที่เปิดนั้น
ไม่มีใครสักคน
เป็นอย่างฉัน ไม่มี
โดนความทุกข์ที่เป็นกรงขัง
ที่กักฉันให้ใจต้องนิ่งงัน
เฝ้าแต่คิดเรื่องเดิม
อยู่อย่างนี้
โดนความช้ำทำให้สับสน
เฝ้าหลอกหลอน
วนเวียนในวังวน
จะหลุดพ้นเมื่อไรไม่รู้
ลุกขึ้นมาส่ายเอวให้รู้ไป
ลืมมันเสียเรื่องราวที่ผ่าน
ลุกขึ้นมาส่ายเอว
ให้ใจสนุกสนาน
ลุกขึ้นมาส่ายเอวให้ถึงใจ
ลืมความรัก
ที่เป็นแค่เมื่อวาน
โยนไปเลยความทุกข์
ความป่วยที่มีในใจ
โดนความทุกข์ที่เป็นกรงขัง
ที่กักฉันให้ใจต้องนิ่งงัน
เฝ้าแต่คิดเรื่องเดิม
อยู่อย่างนี้
โดนความช้ำทำให้สับสน
เฝ้าหลอกหลอน
วนเวียนในวังวน
จะหลุดพ้นเมื่อไรไม่รู้
ลุกขึ้นมาส่ายเอวให้รู้ไป
ลืมมันเสียเรื่องราวที่ผ่าน
ลุกขึ้นมาส่ายเอว
ให้ใจสนุกสนาน
ลุกขึ้นมาส่ายเอวให้ถึงใจ
ลืมความรัก
ที่เป็นแค่เมื่อวาน
โยนไปเลยความทุกข์
ความป่วยที่มีในใจ
ลุกขึ้นมาส่ายเอวให้รู้ไป
ลืมมันเสียเรื่องราวที่ผ่าน
ลุกขึ้นมาส่ายเอว
ให้ใจสนุกสนาน
ลุกขึ้นมาส่ายเอวให้ถึงใจ
ลืมความรัก
ที่เป็นแค่เมื่อวาน
โยนไปเลยความทุกข์
ความป่วยที่มีในใจ