มุม - Playground
Written by:ปรัชญา คำเมือง/กฤษติกร พรสาธิต
หากใครคนนึงมีคำถาม
สักวันคงอยากจะพบใคร
คำตอบในใจคือใครที่คุณต้องการ
เธอคือคนที่ดีพร้อม
ใครใครต่างพากันชอบเธอ
เธอคือคำตอบที่ทุกหัวใจ
ใฝ่ฝัน
และฉันเป็นคนที่ประทับใจเธอ
เช่นกัน
แต่ฉันก็ไม่กล้าที่จะพูดไป
ได้แต่ยิ้มให้เธอเบาเบา
อยู่ในมุมที่เธอไม่สนใจ
แอบมองดูเธอไกลไกล
อย่างนี้ต่อไป
ได้แอบมองเธอข้างเดียว
อยู่ที่มุมนี้ ก็พอแล้วไม่มี
เงื่อนไขใดใดในความหวังดี
แค่ได้ชอบเธออยู่ตอนนี้
ก็ถือเป็นโชคชะตาดีดี
ที่คนอย่างฉันได้เกิดมาพบ
กับเธอ
หากเราใกล้กันมากกว่านี้
สักวันหนึ่งอาจจะไม่ดี
บางสิ่งในใจ
ฉันอาจทำให้เธอลำบาก
ก็ปล่อยเธอลอยอยู่บนฟ้า
ขอมองดูเธอจากพื้นดิน
แค่เพียงได้เห็นเธอฉันก็สุขใจแล้ว
แม้ฉันเป็นคนที่ประทับใจเธอ
เช่นกัน
แต่ฉันก็ไม่กล้าที่จะพูดไป
ได้แต่ยิ้มให้เธอเบาเบา
อยู่ในมุมที่เธอไม่สนใจ
แอบมองดูเธอไกลไกล
อย่างนี้ต่อไป
ได้แอบมองเธอข้างเดียว
อยู่ที่มุมนี้ก็พอแล้ว
ไม่มีเงื่อนไขใดใด
ในความหวังดี
แค่ได้ชอบเธออยู่ตอนนี้
ก็ถือเป็นโชคชะตาดีดี
ที่คนอย่างฉันได้เกิดมาพบ
กับเธอ
แต่ถ้าวันหนึ่ง
เธอเหนื่อยล้าจากเรื่องต่างต่าง
จนเธอรู้สึกว่าโลกนี้เหมือนกับ
ไม่เหลือใคร
โปรดจงรู้เอาไว้
ว่าโลกนี้ยังมีความห่วงใย
จากมุมเล็กเล็กตรงนี้เสมอ
ได้แอบมองเธอข้างเดียว
อยู่ที่มุมนี้ก็พอแล้วไม่มี
เงื่อนไขใดใดในความหวังดี
แค่ได้ชอบเธออยู่ตอนนี้
ก็ถือเป็นโชคชะตาดีดี
ที่คนอย่างฉันได้เกิดมาพบ
กับเธอ
ได้แอบมองเธอข้างเดียวอยู่ที่
มุมนี้ก็พอแล้วไม่มี
เงื่อนไขใดใดในความหวังดี
ก็เรื่องดีดีที่มีตอนนี้
คือการได้รู้ว่าเธอคนนี้
ได้มีความสุขแค่เพียงเท่านี้
ฉันก็อุ่นใจ