ดาวไม่ลืมดิน - Maeya Nonthawan
Written by:Pyat Poowichai
กว่าจะมาเป็นดาว
ก้อนดินปวดร้าว
มามากแค่ไหน
มีวันนี้ได้
เพราะความยาก
ไร้ปั้นให้เป็นดาว
ไม่เคยลืมดิน
ที่จากมาส่องแสงพราว
สุกใสสกาว
เป็นดาวบนฟ้าธานี
แต่ในคืนที่ดาว
วิบวาวแวววับ
แล้วลับดับแสง
ดั่งโดนฟ้าแกล้ง
ให้ลมฟ้าแรง
ซัดยามราตรี
จะทำอย่างไร
ถามใจดวงที่ริบหรี่
เคยได้ เคยดี
วันนี้ท้อแทบถอดใจ
เป็นดาวมันยาก
แต่การรักษา
ความเป็นดวงดาว
ให้วิบระยิบพริบพราว
มันยากกว่า
การเป็นดาวดวงใด
ในยามใกล้ดับ
ดาวมองหันหลังกลับไป
จะทิ้งฝันได้อย่างไร
เมื่อเคยทิ้งใคร
มาเป็นดวงดาว
จะกลับไปเป็นดวงดาว
ที่พราวพรั่งแสง
ด้วยแรงแห่งใจ
จะดีให้ได้
ให้สมที่ไกลดิน
เคยแนบเนา
จะคืนสู่ดิน
เมื่อความใฝ่ฝันสกาว
แล้วจะกลับไป
เป็นดวงดาว
ที่พราวพร่างฟ้า
ท้องนาบ้านเรา
เป็นดาวมันยาก
แต่การรักษา
ความเป็นดวงดาว
ให้วิบระยิบพริบพราว
มันยากกว่าการ
เป็นดาวดวงใด
ในยามใกล้ดับ
ดาวมองหันหลังกลับไป
จะทิ้งฝันได้อย่างไร
เมื่อเคยทิ้งใคร
มาเป็นดวงดาว
จะกลับไปเป็นดวงดาว
ที่พราวพรั่งแสง
ด้วยแรงแห่งใจ
จะดีให้ได้
ให้สมที่ไกล
ดินเคยแนบเนา
จะคืนสู่ดิน
เมื่อความใฝ่ฝันสกาว
แล้วจะกลับ
ไปเป็นดวงดาว
ที่พราวพร่างฟ้า
ท้องนาบ้านเรา