ลมอ่อนพัดโชยมา น้ำตาก็ไหลริน
เหลือเพียงกลิ่นหัวใจ คลุ้งไปกับความเหงา
รักยังไม่จางไป ตรึงติดชิดดวงใจ
ยังหอมรัญจวนชวนให้ฝัน
เคยแอบแนบเคียงกาย อิงแอบมิรู้คลาย
ใต้เงาของแสงจันทร์ เย้ายวนไม่เลือนหาย
ซ่อนเก็บไว้ข้างใน ตรงสุดลึกดวงใจ
ถนอม เธออยู่ในนั้น
คงไว้ได้แค่กลิ่นที่ไม่เคยเลือนลา
ยังหอมดังวันเก่ายามเมื่อลมโชยมา
ทิ้งไว้เพียงอดีตที่ไม่เคยหวนมา
ซ่อนเธอไว้ในใจ